Chemisch anker
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een chemisch anker is een bevestigingssysteem dat door middel van een chemische reactie een anker of plug stevig verankert in materialen zoals steen, beton of metselwerk.
Omschrijving
Chemische ankers, ook bekend als injectieankers of soms lijmankers, worden gebruikt om sterke verbindingen te realiseren, met name voor het opnemen van grote trek- of schuifkrachten. Dit type anker is geschikt voor het bevestigen van zware objecten of bouwelementen en kan zowel in massieve als holle muren worden toegepast. De verankering ontstaat doordat geïnjecteerde stoffen (hars en verharder) met elkaar reageren en uitharden, waardoor een sterke verbinding met de omgeving wordt gevormd. Het is essentieel dat het anker volledig is uitgehard voordat het belast wordt. In tegenstelling tot mechanische ankers, die werken door mechanische hechting of spreidwerking, maakt het chemische anker gebruik van adhesie en het vasthaken aan oneffenheden in het boorgat. Daarom is een ruw en stofvrij boorgat belangrijk voor optimale hechting.
Toepassingen
Chemische ankers worden breed toegepast voor het vastzetten van zware lasten. Voorbeelden hiervan zijn de montage van trapleuningen, omheiningen, masten, zonweringen, rolluiken, boilers, TV-schermen, schotelantennes, rekken, beugels, radiatoren, hangtoiletten en wastafels. Ze zijn ook geschikt voor het verankeren van draadstangen en wapeningsstaven in beton en kunnen worden ingezet bij herstelwerkzaamheden aan betonnen structuren om nieuwe delen stabieler te laten hechten.
Soorten en verwerking
Historisch werden chemische ankers geleverd in glazen ampullen met twee chemische stoffen die mengden bij het inslaan van een bout. Tegenwoordig wordt veelal gebruik gemaakt van injectiepistolen met tweecomponenten-kitten of -pasta's. Bij het uitspuiten mengen de hars (A-component) en verharder (B-component) zich in een mengtuit, waarna de chemische reactie start. De uithardingstijd is afhankelijk van factoren zoals temperatuur en vochtigheid van de ondergrond. Er zijn verschillende chemische ankers op basis van bijvoorbeeld polyester, vinylester of epoxy, elk met specifieke eigenschappen voor verschillende belastingen en chemische bestendigheden.
Vergelijkbare termen
Injectieanker
Gebruikte bronnen: